Joris Beerens, consultant in de zorgsector, over samenwerking binnen de pathologie
“Digitalisering is een randvoorwaarde voor regionale samenwerking”
Als zelfstandig consultant richt Joris Beerens zich op vraagstukken rond strategie, innovatie, transformatie en organisatie in de Nederlandse zorgsector, met name in ziekenhuizen. Op 30 juni vertelt hij hoe over schaalvergroting in de pathologie en wat daar dan voor nodig is.
Schaalvergroting Volgens Joris is het vakgebied van pathologen steeds uitgebreider geworden en wordt de hoeveelheid kennis die zij moeten bijhouden steeds groter. En dat vraagt om subspecialisatie en schaalvergroting. “Het is niet haalbaar om als patholoog het vakgebied in de volle breedte en diepte bij te houden. Om meer subspecialisatie mogelijk te maken heb je een grotere groep pathologen nodig. Maar vaak zijn er niet voldoende aanwezig in een ziekenhuis. Dan móet je dus wel samenwerken. Dat kan bijvoorbeeld via ‘fusie’ of verkoop/uitbesteding, maar je kunt als ziekenhuis ook kiezen voor behoud van je eigen pathologie en samenwerking met anderen op een digitaal platform. Welke strategie je ook kiest, je ontkomt niet aan schaalvergroting.”
"Samenwerken gaat óók over het helder hebben van de belangen en verwachtingen ten aanzien van elkaar."
Digitalisering is randvoorwaarde Om tot een goede (digitale) samenwerking te komen, is het hebben van een duidelijke strategie van groot belang, aldus Joris. “Daarnaast heb je technische oplossingen nodig zoals MedicalPHIT die biedt. Daarmee zorg je dat digitaal samenwerken ook écht lukt. Digitalisering is een randvoorwaarde voor samenwerking tussen gesubspecialiseerde pathologen die werken op verschillende locaties in verschillende ziekenhuizen. Je kunt dan veel gemakkelijker informatie en gegevens uitwisselen. Als de onderliggende ICT onvoldoende is, leidt dat tot fouten, hoge kosten, vertraging en minder werkplezier.”
Vertrouwen “Naast de techniek is er nog een belangrijke basis nodig, namelijk een goede onderlinge relatie tussen de vakgroepen en individuen. Die relaties moet je opbouwen en onderhouden. Dat is nooit eenvoudig. Zeker niet als de samenwerking eigenlijk vooral als een ‘noodzakelijk kwaad’ wordt ervaren. Samenwerken gaat namelijk óók over het helder hebben van de belangen en verwachtingen ten aanzien van elkaar. Naast adviseur/consultant ben ik ook mediator. Ik zie in dit soort samenwerkingstrajecten tussen medisch specialisten dat het belangrijk is om het ‘juiste gesprek’ te voeren. We hebben het dan niet alleen over de gangbare onderwerpen zoals de medisch inhoudelijke werkwijze, techniek, werkverdeling en financiën. Denk ook zeker aan de onderliggende belangen, communicatie en relaties. Door hierover goed in gesprek te komen met elkaar, groeit het vertrouwen en kun je samen verder.”
"Ik denk dat we ons nu nog niet goed kunnen voorstellen hoe totaal anders de pathologie er over vijftien jaar uitziet."
In de toekomst Hoe ziet Joris de toekomst van samenwerking binnen de pathologie? “Dat is moeilijk te zeggen. De Raad van Bestuur van een ziekenhuis vindt het soms nog een lastig onderwerp. Ze kunnen niet altijd even goed duiden waar die samenwerking precies over gaat. Of waarom schaalvergroting nodig is. Daarom schuiven ze digitalisering ook vaak op de lange baan. En ook voor pathologen is het een uitdagend onderwerp. Veel pathologen hechten aan hun autonomie en de breedte van het werkpakket levert ze veel werkplezier op. Dat wordt misschien anders als je gaat samenwerken. Toch verwacht ik dat de ontwikkelingen in het vakgebied de komende jaren alleen maar zullen versnellen. Vooral gedreven door allerlei ICT-toepassingen. Ik denk dat we ons nu nog niet goed kunnen voorstellen hoe totaal anders de pathologie er over vijftien jaar uitziet. Maar de trend lijkt mij duidelijk. Schaalvergroting lijkt mij onontkoombaar als je hieraan wilt meedoen. Dan heb je twee interessante uitdagingen die je beter niet los van elkaar kunt benaderen: ‘digitalisering’ en ‘samenwerking’.”